نیمکتنشینان کمتجربه اما باانگیزه پرسپولیس ستاره میشوند؟

موضوع مهم، نه دقایق حضور این بازیکنان جوان و کمتجربه در میدان، بلکه اعتماد برانکو ایوانکوویچ به آنهاست. بازیکنانی که هر کدامشان قابلیت ستاره شدن را دارند و حتی میتوانیم اسلحه پنهان پرسپولیس بخوانیمشان. اسلحه پنهان تیمی که از دو همزمانی ترسناک یعنی محرومیت نقل و انتقالاتی و جدایی ستارههایش یک فرصت ساخته و خواهیم دید که در پایان همین فصل سخت و سنگین که شاید حتی قهرمانش تیمی غیر از پرسپولیس باشد، چند تا ستاره را به لیگ برتر معرفی میکند. البته پیش از این هم دیده بودیم که برانکو یک فصل را با 13 - 14 بازیکن سر کند اما مشکل اینجاست که حالا به همین تعداد هم بازیکن باتجربه ندارد و تنها چارهاش، اعتماد به جوانهای کمتجربهای است که ابتدا باید خود را به نیمکت پرسپولیس برسانند.
در کنار همه نگرانیها و البته لذت نمایشهای پرسپولیس در این دو هفته، یک هیجان پنهان هم در وجودمان هست و آن، اینکه ستارههای آینده پرسپولیس چه زمانی رونمایی خواهند شد؟ یا از بین آن همه بازیکن کمتجربهای که روی نیمکت مینشینند، درخشش چند نفرشان را باید انتظار بکشیم؟
اصلا آنها چقدر فرصت دارند برای ستاره شدن؟ در ظاهر تا پایان نیمه نخست فصل اما برانکو ثابت کرده که اگر به بازیکنی اعتماد کند، به آسانی اعتمادش را پس نخواهد گرفت. این چیزی است که پیشتر در مورد ستارههای امروز پرسپولیس هم دیده بودیم. هنوز یادمان نرفته به خاطر بازی کردن علیپور و حتی احمدزاده که میگفتند پسر برانکو است، چطور مرد کروات را به باد انتقاد گرفتند. ربیعخواه اما شاید بهترین نمونه از این بازیکنان باشد که تا همان روزی که رباط صلیبی پاره کرد، انتقاد شنید و مخالفانش حتی خندیدند به این مصدومیت تلخ.
حالا اما نوبت به بازیکنانی جوانتر و کمتجربهتر رسیده که حضور در ترکیب پرسپولیس و بازی کردن در لیگ برتر در این سن و سال را شاید حتی در رویاییترین تصوراتشان هم نمیدیدند؛ محمدامین اسدی، احسان حسینی، سعید حسینپور، سعید کریمی، احمد بهاروند، شاهین عباسیان، آدام همتی و ابوالفضل درویشوند. به این فهرست، حمیدرضا طاهرخانی و احسان علوانزاده را هم اضافه کنید.
آنها دو سه سال است در تیم برانکو تمرین میکنند و اگر چه تنها برای چند دقیقه اما بازی کردنشان را دیدهایم اما این دلیل نمیشود که بیش از بقیه شانس داشته باشند. اتفاقا برعکس، آقای سرمربی نشان داده که به جوانتر از آنها بیشتر دل بسته. این را از فهرست پرسپولیس در دو بازی ابتدایی فصل و حضور چند دقیقهای حسینپور و همتی در زمین میشود فهمید.
ایوانکوویچ حتی گفته بود که اگر اسدی و عباسیان هم به تیم امید نرفته بودند، به آنها بازی میداد و تازهترین وعدهاش این بود که «از جوانهای پرسپولیس بیشتر میبینید و میشنوید.» او در فهرست بازی با پدیده نام درویشوند، آدام همتی، سعید حسینپور و حمیدرضا طاهرخانی را نوشت که البته فقط به همتی بازی داد اما در تیمی به بزرگی پرسپولیس همین نیمکتنشینی هم میتواند یک شروع خوب باشد.
در بازی دوم اما مرد کروات نگاه ویژهتری به جوانهایش انداخت و این بار غیر از درویشوند، همتی و طاهرخانی، نام احسان حسینی، سعید حسین پور و احسان علوانزاده را هم به فهرست بازیکنان منتخبش اضافه کرد و به دو نفرشان بازی داد. آدام همتی در دقیقه 85 به جای رسن به زمین رفت و سعید حسینپور هم در دقیقه 2 + 90 جای عالیشاه را گرفت.
موضوع اما نه دقایق بازی کردن این بازیکنان جوان و کمتجربه، بلکه اعتماد برانکو ایوانکوویچ به آنهاست. بازیکنانی که هر کدامشان قابلیت ستاره شدن را دارند و میتوانیم اسلحه پنهان پرسپولیس بخوانیمشان. پرسپولیسی که از دو همزمانی ترسناک یعنی محرومیت نقل و انتقالاتی و جدایی ستارههایش یک فرصت ساخته و خواهیم دید که در پایان همین فصل سخت و سنگین که شاید حتی قهرمانش تیم دیگری باشد، چند تا ستاره را به لیگ برتر معرفی میکند.
البته پیش از این هم دیده بودیم که برانکو یک فصل را با 13 - 14 بازیکن سر کند اما مشکل اینجاست که حالا به همین تعداد هم بازیکن باتجربه ندارد و تنها چارهاش، اعتماد به جوانهای کمتجربهای است که ابتدا باید خود را به نیمکت پرسپولیس برسانند. در واقع پرسپولیس در هیچ پستی بازیکن کم ندارد اما مشکلش بیتجربگی این بازیکنان است وگرنه که با حضور احمد بهاروند و سعید کریمی، پرسپولیس در خط حملهاش کمبودی نداشت.
محمدامین اسدی، سعید حسینپور و حمید طاهرخانی هم پست تخصصیشان هافبک نفوذی است و اگر اعتماد برانکو را به دست بیاورند، قطعا ستارههای آینده پرسپولیس و جانشینهای خوبی برای عالیشاه و رسن و نعمتی خواهند بود. شاهین عباسیان ۲۱ ساله میتواند تهدیدی باشد برای تنها دفاع راست پرسپولیس که حسین ماهینی است. اگر چه پروفسور کروات آدام همتی را هم از پست تخصصیاش در خط هافبک عقبتر آورده و سعی دارد یک مدافع راست از او بسازد.
احسان حسینی هم مدافع میانی است و پیش از این در پست هافبک دفاعی هم بازی کرده اما آیا با وجود سیدجلال و شجاع و حتی انصاری، او راهی به ترکیب خواهد یافت؟ حتی اگر روزی سیدجلال یا شجاع نبودند و آقای سرمربی انصاری را به جای آنها به بازی گرفت، برای پر کردن دفاع چپش غیر از شایان مصلح یک گزینه دیگر هم دارد؛ احسان علوانزاده که با حدود ۲۰۰ دقیقه بازی در لیگ برتر، باتجربهترین جوان پرسپولیس به حساب میآید.
با توجه به حساسیت پست دروازهبانی شاید درویشوند شانسی نداشته باشد اما در این پرسپولیس و دستکم تا پیش از نیمفصل، بازی کردن او هم اتفاق عجیبی نخواهد بود. البته تمرینهای پرسپولیس هم تعیینکننده است و باید ببینیم ایوانکوویچ سختگیر و سختپسند، کدامیک از این جوانها را انتخاب میکند که در طول مسیر عصای دستش باشند.